23 Mart 2010 Salı

Küçük Prens 2 aylık

Bu ayki problemimiz gaz sancılarının başlamış olması oldu. Böyle bir şey beklemiyordum. Hatta herkes “aaaa ne güzel oğlunda gaz sancısı yok. Olmicak herhalde” diyordu. Ama sonradan öğrendimki bu sancılar zaten 2. aydan itibaren başlıyormuş. Oğlum çığlık çığlığa gözümün içine baka baka ağlıyordu. Ve ben hiç bir şey yapamıyordum. Ikındığı için devamlı kusmalarıda başlamıştı. İlk defa acile gitmek zorunda kaldık bu kusmalar yüzünden. Doktorumuz ilaçların iyi gelmediğini söylemişti. Ama bitkisel bir ilaç vermişti genede. Onu kullandık 1-2 kez. Kısa bir süre iyi gelsede, tamamen maalesef etkilemiyordu. Sonra internette devamlı takip ettiğim bir siteden Rezene çayını öğrendim. Şimdi hergün 50 cc içiyor oğlum rezene çayını. Hem uyumasına yardımcı oluyor, hemde gaz problemimiz bitti. Sabahları pırtlarla uyanıyoruz. Öğlen gibi okkalı bir büyük tuvalete çıkıyoruz. Ohhh bütün gün rahatız. Bu ayın sonunda uyku problemimizde biraz daha düzeldi. Yada ben az uykuya alıştım. Eskisi gibi ruh halinde dolaşmıyorum. Evde işlerimide düzene sokmaya başladım. Haftada 3-4 gün sokaklardayız. Oğlumla metrolara bindik, alışveriş merkezleri dolaştık, boğaz köprülerinden geçtik. Cafeye gidip kahveler içtik. Umarım paşa oğlumda bizim kadar sosyal bir insan olur. Şimdiden kendisiyle konuşan insanlara gülücüklerle karşılıklar vermeye başladı. Gittiği heryerlerde çok seviliyor bi tanem. Allah onu nazarlardan korusun.

Verem ve Karma aşımızı olduk. Çok şükür hiçbir sorun yaşamadan bunuda atlattı oğlum. En kızdığı şey hala üstünün değiştirilmesi. Genellikle ağlıyor ve bana zorluk çıkarıyor ama altını değiştirmemi seviyor hiç ağlamıyor artık. Ayaklarınıda yukarı kaldırarak oyunlar yapıyor.

Bu ay, bize oğlum bebeklerin kulaklarını çekmesinin, başlarını yana doğru yatırmasının uyku isteklerinin belirtisi olduğunu öğretti.