Şahane bir hafta geride kaldı...



Geçen haftamız rüzgâr gibi geçti. Doruk'un büyüme hızına zaten yetişemiyorum artık ben. Her sabah kalktığın da genç bir delikanlı kalkıyor artık yataktan sanki.

Haftamız gayet normal başlamıştı ki, şirketimiz de birlikte çalıştığımız bir arkadaşımın eşinin Perşembe günü sezeryanla baba olacağını öğrendim. Konuşurken de, bir fotoğrafçı ayarlayamadıklarını bla blasını öğrendim ve hemen bu işe gönüllü oldum. Onlarda kabul ettiler. Perşembe sabahı saat 6'da kalkıp Anadolu yakasında Medikana hastahanesi'ne beni zaten başka hiçbir güç götüremezdi sanırım.

Doruk'un ilk nefes alışını görememiştim ama başka bir bebeğin dünyadaki ilk nefesini görmek, ilk hareketlerini gözlemlemek ne müthiş bir şeymiş allahım. Fotoğraf çekmeyi de, bakmayı da her zaman çok sevdim. Ama Doğum fotoğrafçılığı başka bir şeymiş onu anladım. Zaten bir süredir tecrübe ve portföy için arkadaşlarımın özel günlerini fotoğraflıyorum.

Şimdi son sürat eğitimlerimi tamamlayıp, kendime bu iş için en uygun makineyi alıp, bu iş'te ilerlemek istiyorum. Doğum yapacak arkadaşlara ekstradan duyurumdur. 

İlk bebeğim 50cm. 3 kg 780 gr. 36 cm başla dünyalar tatlısı Nehir bebekti. Bana bu güzel hisleri tattırdıkları için tüm ailesine teşekkür ederim. Resimde de görüldüğü üzere çok güçlü ve sağlıklı bir bebek. Tüm hayatı boyunca mutlu olsun Nehir bebek.

Bu fotoğraf da bana uğur getirsin diyorum.

Sonra yine aynı gün 27 Ekim'de herkesten çok olumlu yorumlar aldığım, şu ana kadar Alternatif Anne dergisinde bir gün içinde en çok okunan röportajı yazarak rekor kırdım. Bu da beni çok çok mutlu etti. Burda da arkadaşım Nilüfer'e teşekkür ederim. Röportajımı hala okumamış olanlar için tık tık..

Sonra Cuma günü yarım gün çalıştık. Öğleden sonra uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşımla birlikte güzel bir yemek yedik. Bu yemekten kalkarken de harika bir iş teklifiyle kalktım. 2-3 aya kadar kafamdaki şeyler oturursa hem riskli, hem de çok verimli bir döneme giriyor olacağız aile olarak. Süprizlerimize hazır olun!

Sonra Cumartesi oldu. Yine uzun zamandır görüşmediğim çok sevdiğim Sibel ve kızı Eva İngiltere'den gelmişler İstanbul'a gezmeye. Hemen bize davet ettim onları. Cumartesi günümüz de onlarla kakara kikiri yaparak geçti. Doruk'ta bu arada Eva'dan kocaman bir öpücüğü kaptı. 



Sonra Pazar oldu. Saatler 1 saat geri alındı. Doruk efendi uyuması gereken saatte uyumadı ve biz oyun grubumuzun minik bambamı Maya kuşun 15.00 de başlayan doğum gününe 16.15 de koştura koştura ancak gidebildik. Hem de partinin fotoğrafçısı sıfatıyla... Ama çok güzel bir parti oldu. Bir sürü dost yüz, bir sürü bücür vardı etrafta.

Küçük Maya'mızın doğum günü kutlu olsun. Nice nice sağlıklı güzel yaşları olsun.



Bu da ilk defa direksiyon çevirdiğini gördüğümüz Doruk paşa fotosu