9 Mayıs 2010 İlk anneler günüm;
Artık bende bir anneyim…. Benim de anneler günümü kutlayacak bir bıcır var yanımda….. kendisi henüz farkında değil ama ilk anneler günümüzü birlikte geçiriyoruz.
Ben her zaman anneler günü, babalar günü, sevgililer günü gibi bilumum günleri hep ticari bulmuşumdur. İnsanlara para harcatmak, ihtiyacları olmayan şeyleri almaları için psikolojik olarak zorlamak için yaratılmış günler olduğunu savunurum ve bu günleri önemsemem. Ama yinede anneleri ve babaları onlar önemsediği için kutluyoruz tabiî ki…. Ama ben oğlumada benim düşünce tarzımı anlatmak para harcamanın hediye vermek için tek yol olmadığını öğretmek, anneleri ve babaları sadece bu günlerde hatırlayıp sevindirmenin saçma birsey olduğunu anlatmak istiyorum. Belki gerçekci bir duruş olacak ama benim Doruk’umun bu konularda ailesiyle aynı düşünmesini istiyorum ki, bu sadece bir konu biz çift olarak birçok konuda etrafımızdaki insanlardan farklı düşünür, farklı davranırız…. Önceliklerimiz farklıdır…. Oğlumuzunda bu kültürle, bu hassasiyetle yetişmesi en çok istediğimiz şey….
2010 anneler gününün hediyesi benim için ve babalar günündede babamız için bundan sonra hayatımızın sonuna kadar hayatımızda Doruk gibi bir boncuğun bizimle birlikte olacağı…. Başka bir şey değil.
Ama şimdi düşündümde, anneler günü ve babalar gününü bizim ailemize özel bir gelenek haline getirip, bu günlerde çekirdek aile olarak yapacak geleneksel bir şey yaratabiliriz. Bizim ailemize özel bir gelenek. Bu konu hakkında kafa patlatırsam mutlaka harika bir şey bulurum. Doruk büyüdüğünde de bunu kendi çocuklarıyla devam ettirirse, al işte dünyaya bir iz bıraktın gitti…. ;)
Yalnız bütün gün çok güzel süprizler yaşadım. En büyüğü canım dedemin beni arayıp ilk anneler günümü kutlamış olması….. gerçekten çok duygulandım. Sonra arkadaşlarımdan gelen mesajlar ve telefonlar. Benim küçük sıpam farkında olmadan bana çok güzel bir gün yaşattı.
Babamızın bana yaptığı süprizde bize kalsın J
Bu arada, Pınar süt reklam müziği bu ay devamlı dilimdeydi. Sözleri beni çok duygulandırıyor. Prensiminde çok hoşuna gidiyor. Kim yazmışsa yüreğine sağlık.
Annedir yüreği fazla dayanamaaaaz
Herkes bıksa benden, annem bana doymaaaz
Öper besler beni, unutur kalbinde
Annem burda olsun bana bişey olmaaaaz
Hergün bakar bana, kusurumu görmeeeez
Günler gece olsa o ışığı sönmez
Ellerim büyüdü avuçlarında
Bi tek annem olsa bana bişey olmaaaz
Bu anneler gününde bir şey daha anladım. Bizler çok şanslı bir kesimiz beklide kadın olarak. Güzel şeyler yaşıyor güzel şeyler anlatıyoruz etrafımızdakilere. Çocuklarımıza istediklerini alabiliyoruz. Hediyeler bekleme lüksünü gösteriyor gelmese şımarıklıklar yaparak alıngan ve üzgün olmayı hak buluyoruz kendimizde. Ama madalyonun birde diğer tarafı varki, bugün gazetelerde, tv de gördüklerim beni mahvetti. İçim param parça oldu. Dünya nasıl bu hale gelebildi, bizim çocuklarımız hep iyi insanlarlamı karşılaşacak diye kendimi parçalamama, üzülmeme, ağlamama neden oldu.
Sağlıklı çocuklarını doktor hataları yüzünden sakat doğuran anneler, kendilerine muhtaç çocuklarını hayatları, kariyerleri, sağlıkları uğruna en iyi şekilde yetiştirmeye çalışan anneler, babaları ve üvey anneleri tarafından öldüresiye dövülen bebekler. Dünya da bunlar olurken anneler gününde yapacak daha önemli şeyler olmalı sanırım. Ben bu anneler gününü bizden daha fazla hak eden annelere saygı duruşunda bulunmak ve şanslı olduğumuz için şükretmek istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder