13 Haziran 2011 Pazartesi

Çişşşşş - 1

Doruk 16 ay 19 günlük....



Tuvalet eğitimi konusunda ben eski kafalı düşünenlerdenim. 2 yaşını beklemenin, çocuğun hazır olmasını beklemenin saçma olduğunu düşünüyorum. Herşey gibi tuvalet eğitimi de öğretilmesi gereken birşey benim penceremde. Ve bunun zamanına anne karar verebilir. 2 yaş zaten oğlumla aramızın açılacağını düşündüğüm sıkıntılı bir dönem olabilirde, olmayabilirde. Göreceğiz. Ama kişilik çatışmalarının olduğu, herşeye hayır demeyi bir misyon kabul ettiği bir dönemde çocuğuma böyle bir geçiş yaptırmak hem onun için, hem benim için çok yıpratıcı olacaktır düşüncesindeyim.

Bu haftasonu artık alt bezletmeme direnmeleri tavan yapmış durumda ve biz artık bundan feci şekilde baygınlık geçirmek üzereyiz. Ne oyuncak, ne şarkı, ne dans... hiçbirşey fayda etmiyor. Tek istediği bezlenmeden öyle dolaşmak. 2-3 kere bilumum köşelere çiş yapma kazalarımız mevcut olmaya başladı.

Bende bu durumu fırsata çevirerek, zaten havaların ısınmasını beklediğim tuvalet eğitimine yumuşak bir giriş yapmış bulunmaktayım.

Genelde, arkadaşlardan duyduğum bu aralar artık Doruk'un kakasını yaparken köşe bucak kaçması, kakasını kuytu köşelerde yapması gerekiyor. Bu tuvalet eğitimine başlama zamanının hafiften geldiğine ilk işaretlerden biri olarak kabul ediliyor.

Ama benim oğlum allaha şükür hiiiiiiiç öyle kuytu köşe falan aramıyor. Buram buram bir koku geldiğinde kendisinin işlemi tamamlamış olduğunu çok net anlıyorsunuz.

Kuzeni Demirkan'dan kalan lazımlığımız hep tuvaletteydi zaten. Birgün üzerine oturup çiş demesini bekliyordum. Ama bırakın çiş için oyun için bile o lazımlığa tahammülü yok Doruk'un. O yüzden ben kendisine bir ara klozet adaptörü alıp zulaya atmıştım.

Bu pazar bu adaptörü çıkardım artık ve sabahtan Doruk'u üzerine sakin bir şekilde oturttum. Hiiiç sesi çıkmadı. Korkmadı, aldırmadı. Sadece oturdu. Ben şok oldum. 5 dk. oturduktan sonra kaldırdım. Altınada sadece külot giydirerek çiş eğitimimize başladık.

Sadece bunları giyip dolaşmak istiyor. Oğlumun ilk bezsiz külotlu fotosudur.
Yarım saat sonra tekrar aldım tuvalete gittik. Yine oturttum. Bu sefer 10 dk. oturduk. Yine bişey yapmadı. ve yine kaldırdım. 25-30 dk. bir oturtulması gerektiğini bildiğim için ısrar etmeden yumuşak yumuşak eğlenerek yapmaya çalışıyorum. Sonraki 25 dk. dan sonra ben sormayı unuttum ve Doruktan tam 25 dk. sonra gelen mis gibi kaka kokusuyla aklım başıma geldi. Sonrada zaten giyinip dışarı çıktık.

İlk günümüz bu şekilde oldu... Umarım yakında daha iyi haberlerle geleceğim....

Not1: Tuvalete oturduğunda onu oyalamak için şu anda babasının traş köpüğünü kullanıyoruz. Kendisi tadınada baktı bu arada. Daha farklı birşeyler bulacağım oyalanması için.

10 Haziran 2011 Cuma

Bebek Dostu Evimiz..........

Doruk'un hareketlenmeye başlamasıyla evdeki eşyaları daha güvenli hale getirmek zorunda kaldık bizde tüm anne babalar gibi. Ama bu 1 günde yapılabilen birşey olmadı. Zaman zaman, ihtiyacımız olduğu ölçüde arz talep aşamalarıyla gerçekleşti.

Çekmeceleri açmaya başladığında çekmecelerin içlerini güvenli hale getirdik. Yetişemediği yerlere tehlikelileri koyduk. Sonra boy uzadı, el kol her yere uzanıyor oldu. Hemen koşulup çekmece kilidi alındı. 
Bu modeli klozettede kullanıyoruz. Gayet başarılı.

Kitaplıktaki kitapları yırtmaya başladı, boyu hizası boşaltıldı kendisine araba otoparkı ve hayvanları için mekan olarak tahsis edildi. Şu an 3. göze ulaşamıyor. Ulaştığında yırtma işinden vazgeçeceğini hayal ediyoruz.

Bütün deterjanlar tek bir yerde, sıkıca kapalı bir kapısı olan bir alanda muhafaza edildi. Ve iş biter bitmez mutlaka yerine kaldırıldı.

Bizim TV malesef duvara monte olmuyor. Şu an onun savaşını veriyorum. Bide alçakta duruyor. TV nin yere inmesi yada benim gidip TVnin etrafına çit almam an meselesidir.

Kumanda, cep telefonu, ev telefonunu ilk günden beri "bunlarla oynamıyoruz oğlum" diyerek eline vermiyoruz. Doruk'ta sağolsun birgün bile tutturmuşluğu yoktur. Bazen masanın üzerinde unuttuğumda alıp yüksek biryerdeki kumanda yerimize koymamız gerektiğini işaret ediyor bana hemen.



 Prizler için olan plastik aparatlar takıp çıkarması çok pratik değil malesef. Benim gibi elektrikten çok korkan biri için onları kullanmak imkansız. Onun yerine mobilyaların ayaklarına koyduğumuz yapışkanlı keçeleri koyduk biz prizlere. Bence gayet başarılı bir çözüm oldu.

Genelde oyun için tercih ettiği mekandaki kalorifere küçük bir yer koltuğu yaptık. Kafasını bu demirlere çarpma olasılığına karşı.

Masaların sivri yerlerine ikeanın çok şeker kenar korumalarını taktık.








 


Şu an bu kadar önlemle gayet iyi gidiyoruz. Bir vukuatımız olmadı. Allahımıza bin şükür....

Bugünlerde deterjan kutularının peşinde. Ne zaman elimde bir deterjan yada ilaç kutusu görse hemen koşup almak istiyor. Bende bugün kendisine "ilkokul diplomanı getirdiğin gün bunlardan bir tanesine elini sürebilirsin Dorukcuğum." diye cevap verdim. Sanırım anladı. :))