27 Ocak 2010 Çarşamba

Eve çıkış maceramız

Hastanede 2 gece kaldık. Oğlumda sarılık vardı. Dışarıdan kontrol edilmek şartıyla evimize gitmemize izin verdiler. Hastaneden çıktığımız gün yollar kapanmıştı. Kendi evimiz hastaneye çok yakın olmasına rağmen. Lohusalık dönemimi geçirmek için annemlere gidecektim. Onların evi Anadolu yakasındaydı ve daha kırsal bir bölgeydi. Burada da, güzel bir anımız oldu. Ben ameliyatlı olduğum için oğlum annemin kucağındaydı. Evin önüne araba gitmeyecek durumdaydı ve bizim eve ulaşmamız için ya dik bir merdiven çıkmamız gerekiyordu yada dik bir yokuş inmemiz gerekiyordu. Annem o dik yokuşu oğlum kucağında yere kaymamak için oturarak indi. Küçük prensimde ilk kayağını ananesi ile birlikte böylece yapmış oldu.

Annemlerde 3 hafta kaldık. Çok hızlı bir şekilde iyileştim çok şükür. Hemen ayaklandım. Oğluma tek başıma bakabilecek duruma gelebildim. 3 hafta sonra eşim bizi kendi evimize getirdi. 4 yıldır birlikte yaşağıdımız evde şimdi küçük bir tavşan vardı. Onun ağlamaları, bezleri, biberonları vardı. Bu duyguları tüm isteyenlerin yaşamasını dilerim. Bu mutluluklar anlatılmıyor. Harika duygular.

Hiç yorum yok: