Doruk'u 9. ayında yürüteçle tanıştırdık. İlk gün hiç sevmedi çünkü yerde yuvarlanarak istediği yerlere zaten gidiyordu. Anlamadı ne işe yaradığını. Ama sonra farketti ki bu yürüteç denen şeyle daha fazla gezebiliyordu. Tamam her uzandığına ulaşamıyordu ama annesinin arkasında dolanıyordu. Hatta yürütecin içinde evdeki herkesin o anda neler yaptığınıda kontrol altında tutmayı başarabiliyordu.
Onun yürüteçte olduğu zamanlar, bana evi toparlamak, iş yapmak için zaman kazandırıyordu. Açıkcası yürüteci tercih etmemin tek sebebi budur. :) Yine de yürüteçte fazla tutmamaya özen gösteriyordum. Ne de olsa doktorumuz önermemişti. İllaki koyacağım dersenizde 9. aydan sonra kullanın demişti. Bu arada, yürümeyi geciktirdiğini söyleyenler bile oldu. Ama zaten bu çokta umurumda değildi.
Neyse, bu saltanatımız 2 ay sürdü çünkü Doruk paşa 2 ay sonra yürüteci görür görmez bağırmaya başladı. Neden? Çünkü artık her yere sıralayarak, tutunarak, emekleyerek pire gibi yetişip ulaşıyordu. Yürüteç onun için bir engel oluşturmaya başlamıştı. Tutunarak her yerde durabiliyordu. Nispeten bizim icin zordu tabiki çünkü düşme olasılığı vardı. Arada sırada da farkında olmadan, hiçbir şeye tutunmadan ayakta kalmaya başlamıştı Farkettiğinde kendini yere atıp emekleme pozisyonu alıyordu. Bu dönemde de: emekleyen çocuklar geç yürür yorumları gelmeye başladı. Tabi yine benim umrumda değil. Zira yürüyen çocukların ne kadar yorucu oldukları, annelerin babaların yürümedikleri zamanları mumla aradıklarını duyuyordum.
Ve günlerden birgün Doruk artık ellerini bırakarak kendini masadan koltuğa, koltuktan sandalyeye, sandalyeden kapıya itmeye başladı. ve bir akşam arka arkasına 7-8 adım attı. Buna şahit olmak harika bir duyguydu benim için. ama ben hala emin değilim. Acaba benim küçük pire oğlum yürüyor muydu? Sonunda birkaç arkadaşa sordum böyle böyle diye. Onlarda "yürümüş kızım ne yapsın cocuk daha" dediler.
Veeeeee bizde yürüyen toddler kıvamına böylece girmiş olduk. Onu yürürken seyretmek ayrı bir zevk. İnsan gözlerini alamıyor bu büyük gelişme karşısında. Doruk 1 hafta sonra da bir baktık resmen koşuyor. Ama nasıl bir koşma! bu kadarmı komik olur. Çoğu zaman da hızını ayarlayamıyor ama yüzündeki o telaş varya o telaş....... İlk dişinden sonra beni en çok heyecanlandıran ikinci şeydir yürümesini seyretmek.
Canım oğlum her ilkin bizim ailemiz için ne kadar önemli, ne kadar büyük bir değişim.....
Küçük bir bilgi notu: Yürüteç ve emeklemek çocukların yürümelerini geciktirmez! Yürüteç doktorlar tarafından sağlık açısından önerilmiyor. Ama 9 aydan sonra zaten yürüteçe alışma olasılığı yok çocukların. Zamanı kaçmış oluyor. Yuvarlanmak, sıralamak, emeklemek yürümenin aşamalarıdır. Çocukların bunları yapmasına izin vermemiz gerekiyor. Bu dönemde, ayakkabı olarak birşey kullanmıyoruz. Mümkünse çıplak ayak yada kaymaz çorap. Ayakkabı kullanmak çocukların ayak yapılarına zararlı ve taraklı ayaklara, topuk kaymalarına neden olabiliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder