Küçük Prens 15 aylık

15 aylık olduuuukkkk....

Boy: 82
Kilo: 10,700 gr.
Baş: 45 (annesi gibi küçük kafalı)

Her şeyimiz yerinde, her şeyimiz yolunda.... Gelişimimiz çok güzel gidiyor. Bir sorun yok.... Merdivende çıkıyoruz, üzerimizdeki kıyafetleri çıkartma eylemleride yapıyoruz.

Pürüzler var amaaaaaa

Mesela; Doruk tatlıdan ve meyvadan hala nefret ediyor. Son 1 haftadır nezle olduğu için portakallı vitamininide içmeyi bıraktı. Süt alerjimiz hafifte olsa devam ediyor. Bebekken verdiğim kavanoz meyva pürelerini tekrar vermeye başlayacağız.

Bugünlerde en sevdiği şey kitaplar. Ağzımızdan kitap lafı çıkar çıkmaz koşuyor odasına, kapıyor bir kitap, burnumuza sokup okuda oku diye tutturuyor. Okumaya başlayınca hemen yanımızda küçük poposuna yer açıp oturup hem dinliyor hemde bazı yerleri kendisi anlatıyor.

Diğer sevdiği şey top oynamak. daha şimdiden evde boy boy 6 adet topu var. Geçen ay aldığım bowlinglede babasıyla birlikte zevkle oynuyorlar. Arada bowlingin kupalarını kafamıza yiyoruz ama olcak o kadar :)

Bir sürü kelimeleri var: sıfır (çıfı)- bir - altı - kedi - çorap (pap) - fil

Bu ay ilk defa evdeki bir şeyi kırdı. Porselen bir salata kâsesini kırdı. İlk defa kırılan bir şey gördü şaşırdı. :)

Bu ay ilk defa masanın kenarıda dudağını çarparak patlattı ve ilk kanlı hasarını yaşadı. 1 Mayıs ta gösterilerde babasıyla ilkkez tv ye çıktı.

Oğlumla birlikte ilk anne-oğul tatilimizi yaptık. Şirketle birlikte 1 gece konaklamalı Polenezköy yaptık. Bizim için çok değişik bir deneyim oldu. Hava güzel olsaydı Doruk daha güzel vakit geçirirdi. Ama oğlumun yeni bir huyunu öğrendim. Yabancı bir yerde tuvalete gidememe problemi yaşıyor benim küçük adamım. :)

Bol bol sarılıyoruz, bol bol öpüp kokluyoruz birbirimizi. Dans etmeyi çok seviyoruz. Özellikle Haydn çalıyorsa Doruk'u durduramıyoruz :)))

23 Nisan kutlaması yapamadık bu yılda. Doruk nezleden dolayı keyifsiz ve tatsızdı. Evde kalıp onu iyileştirme çalışmaları yaptık malesef. Seneye inşallah acısını çıkarırız. Bu sene kortej mortej yalan oldu.

Mıstık Parkı ve kuşlar

Son hafta bizi şaşırtan 2 gece yaşadık. Bu zamana kadar Doruk geceleri arıza çıkaran, kalkıp oyun isteyen, mızmızlanan bir bebek hiç olmamıştı. Emme dışında kıpraşmaz ondada gözü kapalıdır zaten. Ama geçen perşembe sabah 6 da bir çığlık kıyametle uyandı. O nasıl bir ağlama anlatılmaz. Ve bağrarak. Nevzat yandaki komşunun camdan bakıp sesi aradığını sonrada sinirli sinirli camını kapadığını söyledi. (çokta umrumdaydı!) yani nasıl bir ağlamaki yandaki apartmandan duyulmuş. Ne meme istiyor, ne pışpış istiyor, ne sevgi konuşma istiyor. Ne yapacağımızı şaşırdık. Tek istediği benim ve ayağa kalkıp ayakta dolaşmam gerekiyorki 5 dk. sonra benim için artık bu mümkün olamıyor. Ve ben oturur oturmaz çığlık gene başlıyor. Neyse 1 saat biraz ağlatarak, biraz dolaştırarak geçirdim. Paşa bir anda baktım gece uykusuna kaldığı yerden devam ediyor. O saatten sonra tabi bende uyku yok.

İkinci gece bu sefer sabah tam 4'te yine çığlık kıyamet uyandık. Ne olduğunu anlamadık. Nevzat alıyor onu istemiyor. Sadece ben!

İşte o zaman bu işte birşey var dedim. Ertesi gün doktor kontrolümüzde sordum Aylin'e.... kontrolde herhangi bir kulak, boğaz enfeksiyonu çıkmadığı, ateşi olmadığı için anlattıklarımın "Gece terörü" olabileceğini düşündü. Yapılacak birşey yokmuş. Sadece sakin olacağız ve geçmesini bekleyeceğiz.

Şimdi ben internette çok araştırdım. Arkadaşlarımdan bir sürü fikirler aldım. Bunları toparlayacağım ama önce bizim ki gerçekten "gece terörü" mü anlamam lazım. Çünkü 2 akşamdır kriz geçirmedi Doruk. Şu an bir kriz haritası çıkarmaya çalışıyorum. Umarım yanlış alarmdır.

Bir dahaki kontrolümüz 18. ayda... yani 1,5 yaşında :) yani Temmuz'daaaaa