Dolu dolu, hergünü şahane, hergünü şaşkınlıklarla dolu bir ay daha bitti.
Bu ay doktor kontrolümüz yok. Boy kilo ölçüm bildirimi yapmayacağım. Çünkü kendim ölçmek biçmek istemiyorum. Biliyorum zaten oğlumun maşallahı var boyu güzel uzuyor (ulaşamadığı tüm çekmecelere çok güzel uzanıyor). Kiloda zaten artık gram gram alıyor normal olarak. Derdim değil yani bunlar. 1,5 yaşında süpriz olsun bunlar bize :)) Ama şunu yazmalıyım. 16 tane kocaman dişimiz var. Duyan şaşırıyor. Biz bayılıyoruz o minik ağıza. Sanırım 2 yaşına kadar 32 dişi tamamlıcak bizim paşa.
İlk olarak geçen ayın son günleri beni endişelendiren "Gece terörü" konusuna dönersek: 2 gece üst üste bu ağlamaları yaşadıktan sonra bir daha çok şükür ki tekrarı olmadı. Bu yüzden bu ağlamaların gece törörü değil, bizim anlayamadığımız bir nedenle Doruk'un canının birşeylere sıkıldığını ve bunu bu şekilde bize gösterebildiğini düşünüyorum. Belki de Aylin Annenin ve Delianne'nin dediği gibi özellikle benimle ilgili bir sıkıntısı olabilir. Sonuçta artık herşeyin farkında. Mesela artık sabahları benim işe gitme saatimi biliyor. Peşimden ayrılmıyor. Sabah kalkar kalkmaz kucağıma gelmek, hep sarılmak istiyor. Arkamdan ağlayıp kendini duvarlara atmasada, kapıdan çıkarken el sallamaya çalışsada, bunun onu mutsuz ettiğini görüyorum. Ama alışacak sonuçta o çalışan bir annenin çocuğu. 1 hafta acaba bu gece yaşarmıyız aynı şeyi diyerek uyudum. Neyse, sonuç olarak o iki gecenin bir daha tekrarlanmamasını yürekten diliyorum.
Bu ay bol bol kıpraştık Doruk'la birlikte. Sırasıyla
Bide google'la 1 mayıs doruk bebek yazın. Bakalım karşınıza neler çıkacak. :)) oğlum bu yılki 1 Mayıs'ın ünlüsü oldu.
Anneler günü emzirenannelerle kahvaltımız https://picasaweb.google.com/115402339516568328947/1AnnelerGunuKahvaltS?authkey=Gv1sRgCIzH0NSzr4e2cw#
15 Mayısta oğlumun oyun grubu arkadaşlarıyla buluşmamız
https://picasaweb.google.com/115402339516568328947/15MaySKKOyungrubu?authkey=Gv1sRgCL7SyqLh2qXxywE#22 Mayıs emzirenanneler oyun grubumuzla Maçka parkı buluşmamız
https://picasaweb.google.com/115402339516568328947/MackaParkKPrasmas?authkey=Gv1sRgCNb0nIKkvP3S4wE#
Bunlara ek olarakta babasıyla hergün Mıstık parkı müdavimi oldular bu ay.
Gelelim canımın içinin bu ayki gelişim durumuna.......
Şimdiye kadar öp dediğimizde önce geliyor kendi yanağını uzatıyordu, sonra "hadi öp beni oğlum" dediğimizde uzaktan muck sesiyle öpücük yapıyordu. Bu ay ilk defa bir akşam otururken ben "Hadi Doruk git öp babanı" dedim ve koşa koşa gidip, eliyle babasının kafasını çevirip yanağına kocaman bir öpücük kondurdu. Sonra 1-2 saat sonrada sıra bana geldi. :)
Artık gece uykusuna geçerken beni öpüyor öpüyor boynuma sarılıyor yanağımı sıkıyor o şekilde uykuya geçiyoruz. Harika bir duygu. Hatta bazen gece uyanıp beni öpüyor sıpa. (hala koyun koyuna birlikte yattığımızı belirtmeme gerek yok sanırım :))
Koltukların ve yatakların üzerinde yürümeye bayılıyor. Biliyorum sıçramayı keşfetmesine 1 adım kaldı. Kafayı yarmadan bu dönemi atlatırsak iyidir.
Kamyonunu vın vın uçağını huv huv diye kullanarak oynayabiliyor. Kitapları en sevdiği eşyaları şu anda. Sonra boy boy topları ve ittirmeli-çektirmeli oyuncakları seviyor. Neredeyse kendisinden ağır tencere ve sepetleri taşımaya bayılıyor.
Hatta geçen sabah odasındaki kilimi çeke çeke büyük bir gayretle yatak odasına kadar getirip bıraktı minik sıpa :)
Tencerede yemek pişirip öncelikle bize sonrada küçük tavşan kardeş, kuzu kardeş, ayı kardeş şeklinde beslemeyi seviyor.
Yeni bir sürü kelimesi var. Aklımda kalanlar: Mamun (maymun), Teyik (terlik), bop (top) pep (pepe çizgi filmi)
Evde birşey için mızır mızır yaparken kendisine "Kes" diyen annesine "Kes", kapının dışına çıkınca "geç içeri" diyen annesine "geç" dedi.
Bu ay, Doruk'un kendi sınırlarını paylaşma kaygısı bizi biraz üzsede çok normal olduğunu biliyoruz. Esas beni bu ayın son 3-4 günü üzen Doruk'un bıçak gibi sebze yemeyi bırakması oldu. Bakalım 17. ayımızın ilk günleri bu konu üzerinde çalışmalarım ve yeni mönü arayışlarımla devam ediyor.
Evde artık her delik onun merak konusu çünkü rahatlıkla ulaşabiliyor. Çekmeceleri çok güzel açıyor. Klozet zaten vazgeçilmezi. O yüzden evde güvenlik önlemlerimizi arttırdık. Bir sonraki yazı konumdur.
Not: 17. aya emzirmeye devam ederek girdik......
1 yorum:
ma$allah diyeyim önce :)
anne olarak cocugunun büyümesine eslik etmek tarif edilemeyen bir duygu.Bir ba$ka cocugun büyümesine uzaktan da olsa sahitlik etmek de daha bir ho$.
Ben calismayan bir anneyim.Ama babamizda eve cok az gelebilen bir baba.O evde oldugu nadir zamanlarda oglumun mutlulugunu anlatamam.Senin hissettiklerini ve Doruk pasasinin sevincini tahmin edebiliyorum.Sevgiler :)
Yorum Gönder