Doruk konuşmaya başladığından beri hergün bizi şaşırtıyor. 29 aylıkken de her sabah kalktığında daha fazla düşünebilen ve konuşabilen bir çocuk oldu. Bunda kreşin çok etkisi olduğunu düşünüyorum bu arada. Mesela artık okuldan geldiğinde "ne yaptın bugün okulda?" diye sorduğumuzda bize neler yediğini, neyle oynadığını anlatıyor.
Söyleyebildiği, düşünebildiği şeylere hayretler içinde kalıyoruz. Tabiki tüm anne-babalar aynıdır. Yazmadığımız zaman o kadar çabuk unutuyoruz ki, artık not almanın zamanı geldi.
- 0 -
Doruk okuldan gelir.
Anne - oğluuuuuum gelmiiiiş. özledinmi sen beni?
Doruk - hayır özlemedim. babayı özledim.
Anne - olsuuun. ben seni çok özledim ama :)
Doruk - seni sonra özlicem. babayı özledim.
!!!
------
Doruk'la anne akşam uykusu için uzanırlar. Doruk birden elinin gölgesini farkeder duvarda.
Doruk - anne bak gölge oldu. sende yap.
"gölge" kelimesini kullanmış olması beni o kadar çok şaşırttı ki, ne yapacağımı bilemedim bir an...
------
Sabah kalkılır. Dışarı çıkmak için hazırlanırken.
Anne - Oğlum ben seni çok seviyorum. Sen seviyor musun anneyi?
Doruk - Seviyorum.
Anne - Babayıda seviyor musun?
Doruk - ıh ıhh anneyi seviyorum.
Anne - Hem anneyi hem babayı sevebilirsin ama.
Doruk - Hayııııır anneyi seviyorum.
>:)
------
2 yorum:
aLEMLER VALLAHİ BU ÇOCUKLAR:))ÖPÜYORUM İKİNİZİ DE:))
ne güzel düşünmüşsünüz böle notlar halinde blog.
:)
Yorum Gönder